Το Αυγουστιάτικο φεγγάρι, χιλιοτραγουδισμένο, μαγευτικό, ερωτικό, γεμίζει με φως την ωραιότερη νύχτα του χρόνου. Λένε, ότι τα φεγγάρια ήταν δώδεκα, ένα για κάθε μήνα. Μετά οι θεοί αποφάσισαν, να χαρίσουν στους ανθρώπους ακόμη ένα. Το δέκατο τρίτο φεγγάρι, προσφορά, σ' αυτούς, που ζουν έρωτες ανεκπλήρωτους....
Θυσία στον έρωτα, στα πάθη και στα παθήματα. Προσφορά, στους μοναχικούς, στους μόνους, στους απανταχού ερωτευμένους. Αυγουστιάτικο φεγγάρι, πύρινο, έτσι όπως αντικαθρεφτίζεται στις θάλασσές μας. Ανάκλαση φωτιάς, ποιητικά λόγια, πολλά αβάσταχτα, συναισθήματα...
Η Πανσέληνος του Αυγούστου έχει ένα χαρακτηριστικό, που την κάνει να ξεχωρίζει. Το διαφορετικό, δικό της χρώμα. Ειδικά λίγο μετά την ανατολή της, αλλά και προς τη δύση της.
Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι η Σελήνη τον Αύγουστο, όταν μεσουρανεί, δηλαδή όταν βρίσκεται στο μέγιστο ύψος, δεν φθάνει πολύ ψηλά πάνω από τον ορίζοντα, το φως της φθάνει σε εμάς διατρέχοντας μεγαλύτερο πάχος ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα να διαχέεται και να απορροφάται το κυανό τμήμα του χρώματός της και να φθάνει στα μάτια μας πιο έντονο το κόκκινο».
Όσο για την αίσθηση ότι το Αυγουστιάτικο φεγγάρι είναι μεγαλύτερο και φωτεινότερο, αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι το τόξο που διαγράφει η Σελήνη είναι μικρότερο και πιο κοντά στον ορίζοντα, οπότε μας φαίνεται πιο μεγάλο, αν και στην πραγματικότητα, όπως διευκρινίζει ο καθηγητής, η Σελήνη το καλοκαίρι έχει μικρότερη φυσική διάμετρο απ' ότι τον χειμώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου